- бахш
- I[بخش]1. асоси замони ҳозира аз бахшидан2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои бахшидашуда: худобахш, гаҳворабахш…II[بخش]1. ҳисса, қисм; шӯъба, боб; бахшбахш қисм-қисм; пора-пора2. насиба, қисмат; бахши… гуфт. аз барои…, барои…◊ оши бахш хӯр. палаве, ки сабзиву гӯшти онро ба тарзи махсус мепазанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.